Pervaneyim Şiiri - Zahide Eskici

Her gördüğüm simayı sen zannedip bakarken
Erittim yüregimi kirpiklerden akarken

Dolanıp duruyorum aşinayım bölgene
Ruhuma endeskledim, pervaneyim gölgene

Yüzümde ki tebessüm öksüz boynu büküldü
Şu canım mengenede defalarca sıkıldı

Yarım yamalak aklım orda tutuklu kaldı
Uçuk bir sevda ile hayallerine daldı

Sensiz geçen her güne kara peçe bağlarım
Sineme yumruğumu indirdikçe çağlarım

Hazan denizin de ben köpürdükçe köpürdüm
Yelkenleri indirip süpürdükçe süpürdüm

Mayaladım gönlümü seni tuttu bilesin
Yas tutan gözlerimi dudağınla silesin

Aykızım her seherde kulağını çınlattım
Derdimi kula değil Allah'ıma anlattım