Pervaneler ve Firuze Şiiri - Mustafa Sevil

Pervane sineğinden biraz hallice halimiz
Bir elimizde güz yaprakları, diğerinde deniz
Sonsuz mavilikte bir ufak siyahlık yalnızca
Ebedi bir çığlık yankısıdır ki, tüm sözler sessiz

Öyle bir viran ki geriye kalan şu seher düşünden
Gam etmem, bir his kalmadı artık o gidişlerden
Bir hatıra yalnız, durup durup boğuyor nefesimi
Bir hatıra, kabuslara uyanmadığım o gecelerden

Bilmez kimse nasıldır ölmemek bir hissizlik anında
Bilmezler hangi sırrı söylediğini rüzgarın bir fısıltıda
Öyle bir sır ki bu, firuze taşlara yazılabilirdi ancak
Sonsuz mavilikte, bir ufak siyahlıkta yankılanacak