Kanadı kırık kınalı
Kuru çiçek bahçelerinde yağmuru
Perdenin ve lambanın yansıttığı ışığın etrafında
Her mahlukun göç ettiği vakti bekleyen
Çırpınırken ki korkuyu, beklerkenki acıyı
Konarkenkenki yorgunluğunu hissettiğim pervanegan
Kalple yorulursun ama yolu bulursun
Her göçüşünde bir başka göçüş olursun
Yeniden yaşadığına bağdeten inanırken
Araya giren mesafe unutturursa dilnişini
Unutulmasın pervanegan.
Kısadır ömrün derler
Yaşamaktan anlamayan ne bilir
Oysa uzundur ömrün bi bilseler.
Ve sen kanadı kırık kınalı
Yeniden yaşadığına bağdeten inanmışken
Araya giren mesafe unuttururmuki dilnişini
Unutulmasın pervanegan.
Kayıt Tarihi : 15.1.2020 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!