Ben seni keşke hiç tanımasaydım,
Umutsuzca bağlanmazdım ben sana.
Ne olursun reddetme, terketme beni;
Yaşarken ölümü tattırma bana.
Güzel yüzün hiç aklımdan çıkmıyor,
Tüm hislerim yoğunlaşmış hep sana.
Ben kendimi senden alamıyorum,
Büyümü yaptırdın yoksa sen bana.
Işığa yönelen pervane gibi,
Gönlümde bağlandı bir kere sana.
Bir kere ben sana ulaşabilsem,
Aşkın için ölüm vız gelir bana.
14 Ocak 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 12.1.2010 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/12/pervane-gibi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!