Pervane Şiiri - Tuana Ay

Senin askin bicak sirtinda yürümek gibi,
Kesindir, yaralar, kanatir, cocuk kalbimi,
Ögrenmemistim ki daha aski, sende insafsiz ciktin,
Beni yaralarimla basbasa bicak üstünde biraktin.

Camdan bir saray insa etmistim sana kalbimde,
Tek meliki olacaktin, senindi bende kalan tüm hislerim,
Kendimi eline verdim, kumdandi sana karsi saklandigim kalelerim,
Kalbime batiyor kiriklar, sarayi kirdin, beni kanattin ve gittin.

Pervane gibiyim askinla, atesin etrafinda dolasan,
Cekiyordu beni atesin, aslinda yanacagimi bilerek geldim,
Sicagini hissettikce yanasirken, ates aldi kanatlarim ucamiyorum,
Ben cirkin, asik pervane, sen acimasizca cekici atestin, beni kül ettin, yandim.