Pervane Şiiri - Ali Tekçi

PERVANE
Üzülme deli gönlüm
Sanma ki gittik geri gelmeyecegiz
Doğanın hasbı halı bu
Bedenim çürüyüp toz olduğu zaman
Rüzgârla diyardan diyara savrulur
Yağmura karışıp yağarım

Toprak olan özümle ekilirim
Başaklarım buğdaya dönüşüp un olur
Sofraya sunulurum lokma lokma...

Bazen nefes alıp solunurum
Hayat veririm hayat için
Belki binlerce çiçekte aşıyım
Açılırım benek benek

Kim bilir ormanın renginde can bulur
Binalarda kolon,
Yüz yaşında ki Çınar'a enerji olurum

Üzülme sen cansız bedenim
Üzülsen elde ne gelir
Sen binlerce bedende

Sen doğa için de doğa senin özünde
Binlerce mahlukatta yemsin
Onlarla beden bedene yaşarsın
Dönersin arşı semada pervane Pervane dönersin
27.01.1994