“Saraylar kurdum gönül bahtına bir tek Seni tanıdım o esrarengiz tufanlarda
Kabirden topladım sana dargın çiçekleri, kokunu verdim şeyda bülbüllerin feryadına
Sarp dağlarımın eteğinde kızıl goncalar sağır kaldı, seni anlatamadan aldılar ellerimden.
Bir bulut ağladı ardından göklerden haykırışlarla ve bir kez daha tuttu nefesini fezayı kıskandıran pervaneler
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta