Pervane Şiiri - Ayşe Paslanmaz Peri Kızı

Bazen bir okyanusum, bazen sessiz durgunum,
O ışık ışık bakan, gözlerine vurgunum.

O manalı gözdeki, pırıltı beni vurur,
Ruhuma güneş doğar, gözümde yaşlar kurur.

Açar birden çiçekler, karşımda belirirsen,
Coşar yüreğim coşar, bana geliverirsen.

İlaç gibi dertlere, bir şifa bir devasın,
Sen vazgeçemediğim, dilimdeki duasın.

Hazan olan bahçemde, açacak sümbülümsün,
Soldurmaya kıyamam, bir tanecik gülümsün.

Saçlarını okşayıp, sımsıkı sarmak seni,
Sarhoş eder bu müjde, tılsımın çeker beni.

Tercih değil sen bende, benim için inançsın,
Varlığımı okşayan, dalga dalga sevinçsin.

Seni kendi ruhuma, kandil yapar yakarım,
Pervaneyim canına, ışığına akarım.