Pervane Şiiri - Metin Egeli

PERVANE

Densiz bir Güz gecesiydi,
Sessiz belirsiz gülüşünün ardında,
Sakladığın uçuk buçuk sevda
Ve gülüşüne şaşkın bakışım.

Hayat eklemedi seni bana,
Güz sabahı ayazı kavlamış tenimi,
Düşlerimden dökülüyor hayalin.
Bir zemheri sabahınca kavrulmuş,
Eksilmiş bir zaman diliminde,
Hayalin geldiyse de
Aslına kavuşamadan
Kayıp yarınlar içindeyim.
Kör bir bıçak kesmiş gülüşlerimi
Kan ağlar çiçeklerim ardında.

Artık hüzündür gecelerim,
Tüm acıları yakınsamış
Kanatsız bir pervanenin,
Mum ışığındaki
Son çırpınışında yüreğim.
Ağlasam düşen buz taneleri
Üşümeyi unutmuş tenime.
Muhtaciyetindeyken bir dokunuşuna
Buz denizinden bir akıntı içimde
Nakısa denk bir hissizlikle
Gaibin gölgesi düşmüş,
Tüm sokak aralarıma…

Tüm yollarım,
Çıkmaz sokaklara dönük,
Bir ucunda sen olan
Hiçbir yol yok artık.
Hangi limandaysa gidişin
Iskarmozu kırık
Bir mavi sandaldan
El sallarım yokluğuna…

Metin Egeli