Pervane Şiiri - Abdurrahman Kırıkçı

Kaldır gözlerini, göklere dön bak,
Hüzün kuşlarına, bir ilham gibi.
Fısıldıyor bana, bir beyaz zambak.
Mecnun’un mülhemi o Leyla gibi.

Alevden damlalar, pınar gözlerin.
Gülüşün, içimde bir volkan gibi.
Bir ah’a yanarım, bin ah gözlerin.
Bakışın, göklerden Süreyya gibi.

Sinem yanıyor bak, sahradan öte.
Sevdaya sığındım, bir vaha gibi.
Sırılsıklam yandım, denizden öte.
Göklerden damlayan, bir katre gibi.

Hasret dehlizinde dolaştım durdum.
Güneşe mahkûm o yıldızlar gibi.
Sevda mahzeninde, sustum yutkundum.
Ateşte kavrulan, pervane gibi.

Susadım, bir kase, gam şerbetinden.
Hacer’e sunulan, o zemzem gibi.
Bir selam göndersen, tül nefesinden,
İbrahim’e sunulan, o kurban gibi.

Abdurrahman KIRIKÇI
Aralık /2017