Perspektif hayat Şiiri - Oktay Çekal

Perspektif hayat

Hayat uzaklaştıkça, bir perspektif gibi,
Sonsuzda değişir, renk tonu soluklaşır,
En sonda birleşen, paralelken çizgisi,
Göz gidişi görür, mantık suskunlaşır.

Sevgiler körüklenip, sarmaşık bağı olsun,
Her noktada bir düğümle, iz bıraksın yürekte,
İçten kaynasın, hislerin sıcaklığı,
Perspektif olmasın, ötelerde sevgiler.

Ruhlarda arzular, çekimde buluşsun,
Niyetler ortak, paralelde seyretsin,
Esasta iki beden, en baştan tek olsun,
Soluk renkler silinsin, canlılıkta ruh bulsun.

Üç boyutlu hayatın başında ve sonunda,
Sevgi hakim olsun, ruhta ve bedende,
Sonzuzlukta silinmesin, çizgi ve renklerde,
Solmasın bir ömür, hayatın perspektifinde.

Oktay ÇEKAL
15.03.2011-17.13