Mesele hayali!
O kadar ki
Dönmüyor anlatmaya kimsenin dili
29.1.2014
İnci İnceerKayıt Tarihi : 29.1.2014 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesele hayali!
O kadar ki
Dönmüyor anlatmaya kimsenin dili
29.1.2014
İnci İnceer© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Persona Şiiri - İnci İnceer
Şiir ID : 1960581 - 4 Şubat 2025 Salı - 09:45:41
Ama 'hadi anlat' desen, kaç kişi 'tam tasvir' edebilir?
Ayrık bir tema.. Kısada uzunu anlatabilmek hüner...
Kutlarım şiiri ve şaireyi...
MUHTEŞEM BİR VECİZE ŞİİR OLMUŞ. Hakkıyla akıllardan silinmeyecek özlü sözler sayfasına kazınan bir şiir. Tebrik ederim. Başarınız daim olsun.
Şiirin hakkı olan tam puan+antolojiyi Bodrum'dan gönderiyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun efendim.
Sevgi ve saygılarımı iletiyorum
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.
Bazen kendimizden bile şüphe ettiğimiz zamanlarımız olur. 'Bu ben miyim?' diye hayıflandığımız, 'Ben böyle değildim, ne oldu bana?' tarzında kendimizi sorguladığımız anlarımız olmuştur.
Çoğumuz böylesi bir karmaşayı, kimlik çatışmasını, benlik çıkmazlarını veya başka bir ifadeyle karamsarlık anlarımızı, boşlukta dolanmalarımızı gayet iyi biliriz.
Böylesi anlarımızın soruları bunlar.
'Mesela' dedik işte.
Gerçek hayatta da hepimiz farklı bir kimlik, farklı bir maske ile var oluruz. Oturturuz şablon gibi şahsiyetimize. Biz böyle tanırlar, daha doğrusu biz kendimizi böyle tanıtırız.
Aslında yalnızlıklarımızda hiç de o olmadığımızı, çok farklı yanlarımızın ve kişiliğimizin olduğunun da farkına varırız. Saklarız bu yanımızı, çoğu zaman kendimizden bile uzak tutarız. Benimseyemeyiz, kendimize yakıştıramayız.
Aile içinde, farklı ortam ve mekânlarda da farklılıklar gösteririz. Kendimizi bile hayrete düşürdüğümüz zamanlar olur.
“Mesela” dedik işte...
İçimizde kaç benlik yaşattığımızı bir bilsek…
Onların şuur üstüne çıkmasına bir izin versek…
En güzeli “çocuk yanımız”…
İnsancıl yanımız, yardım arzumuz, acıma hissimiz, inançlı yanımız, vicdanımızın sesi, birlik ruhumuz, dostluğumuz, sahiplenmelerimiz…
Ya öbür yüzümüz!
Vahşiliğimiz, hayvani yanımız, doyumsuzluğumuz, arzuların sınırsızlığı, bencilliğimiz, bana neciliğimiz, duyarsızlığımız, aldırışsızlığımız, öfkelerimiz, affedemeyişlerimiz, terk etmelerimiz, yalnızlıklara bürünmelerimiz...
Daha neler neler…
“Mesela” dedik işte...
Kendimize giydirdiğimiz kimlik dediğimiz maskenin ötesindeki “ben” hangisiyiz?
Gerçekten anlatabilecek var mı?
“Mesela” dedik işte...
İnci Hanımdan, ince ince dokundurmalar, sorgulamalar…
Tebrik ve takdirlerimle İnci İnceer Hanım.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Sağlıcakla…
Hikmet Çiftçi
07 Şubat 2014
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (12)