Bu tutkulu bakışların beni derinden yaraladı,
Belkide ben kördüm.
Düşünüyordumda sanki bakışların;
Rıhtımda konaklayan bir köşk ve yahut o köşkteki bir deniz meleği gibi.
Beni sana bağlayan yalnızca bakışların değildi.
-Her parçan güzelken nasıl gözlerine takılı kalayım.-
Bilahare gözüne bakınca anladım ayrı bir fırtına olduğunu,
Bir gün doyasıya bana bakmanı, bilhassa benim sana bakmamı arzularım.
Tenin çok narindi (öyle aklımda kaldı),
Yalnızca ellerine ağaçlar parçalanır, deprem sel kopardı,
Yalnızca ellerine uçurumdan atlarım.
Bir de dudakların.
Hani benim öpmek istediklerim var ya.
Bir de dudakların,
Bir orda yarım kaldık.
Arjin Arda Narçiçeği
Kayıt Tarihi : 26.12.2024 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!