Asi olmuş bir kere, Tanrı’ya karşı şeytan,
Hesap günü var diye, çekinir mi günahtan.
18 Şubat 1999-Perşembe / İzmir
..
Bir zıpla, iki zıpla, uç bakalım çekirge,
Lakin üçten kork diyor, sana bu yaşlı bilge.
14 Nisan 2005 – Perşembe / İZMİR
..
Sen varsın ya içimde, bitmeyen sonsuz çilem,
Başka bir dert tanımam, yıkılsa dünya alem.
Kimse bilmez bu derdi, yalnızca bana ait,
Ne Mecnun ah eyledi, ne yandı böyle Kerem.
28 Mart 1985 – Perşembe / Ankara
..
Israrın anlamı yok, kalmamışsa bir umut,
Yalvarmak yok bir daha, boyun bükmek veyahut.
Ben gurbet çocuğuyum, katlanırım buna da,
Bakma ağladığıma, git artık beni unut!
29 Mayıs 1986 - Perşembe / Ankara
..
Ağla gözüm bir daha, nasılsa bu kaderin,
Giden gözyaşın olsun, beraberinde yârin.
Üst üste hep ayrılık, denmiş alın yazına,
Silmenin mümkünü yok; öyle net, öyle derin.
14 Eylül 1989-Perşembe/ Ödemiş
..
İstemem senden başka, yaşamaya bir şehir,
Taşı toprağı altın, olsa türlü cevahir.
Şimdi gurbet eldeyim, ama bir gün mutlaka,
Döneceğim sana ben, sılamsın canım İzmir!
23 Ekim 1986- Perşembe / Ankara
..
Gönlüme ateş düştü, ayrılık ölümden zor,
Aslı’nın yokluğunu, git bir de Kerem’e sor,
Katlandım her acıya, uydurup bir teselli,
Başka çare yok dostum, hayat devam ediyor.
26 Mart 1987 – Perşembe / Ankara
..
Yaktım tüm gemileri, dönüş yok bu seferden,
Arama artık beni, mazideki günlerden.
Kapattım o defteri, koydum tozlu bir rafa,
Kendime bir yol çizdim, senin bittiğin yerden.
16 Mart 1989 – Perşembe / Ankara
..
Es durma es hışmınla, dağıt her şeyi rüzgâr,
Açtım kara bağrımı, sana sonuna kadar.
Al götür efkârımı, başımdan uzaklara,
Getirme sakın geri, sürükle diyar diyar...
11 Mart 2004 – Perşembe / İzmir
..
Sen misin yine orda, hayal meyal gördüğüm?
Gözlerine aldanıp, gençliğimi verdiğim.
Anladım mümkün değil, senden vazgeçebilmek,
Bağlanmışım bir kere, sıkı sıkı kördüğüm.
24 Mart 1988 – Perşembe / Ankara
..
Ne söylesen haklısın, vurgunum ya ben sana,
Delin divanen olup, düşmüşüm bak ardına,
Dönüp bakmasan dahi, bileyim ki o sensin,
Bu kadarı da yeter, benim için amenna.
28 Eylül 1989- Perşembe / Ankara
..
Sus hiçbir şey söyleme, bırak yaram sancısın,
Sana bir minnetim yok, bana Tanrı acısın.
İnanmam hiç boşuna, dil dökme boyun büküp,
Sen benim tanıdığım, en büyük yalancısın.
25 Ağustos 1988 – Perşembe / Ödemiş
..
Öyle bir dünya ki bu, acı tatlı yan yana
Kimi gülüp oynarken, kimi ağlar bahtına,
Her gelen baktı geçti, kendini süzdü sende,
Kimi gerçeği gördü, kimi zahiri, ayna!
9 Mart 2000 – Perşembe / İzmir
..
Eylül de geldi işte, çöktü yine bir hüzün,
Sararan yapraklarda, kaldı o solgun yüzün.
Bir dahaki bahara; ne sen varsın, ne de ben,
Son sayfalarındayız, ne yazık öykümüzün.
1 Eylül 1988- Perşembe / Ödemiş
..
Sana bir dörtlük yazdım, içinde gizli ismim,
İçtim Zulmün Zehrini Ecelime Teslimim,
Ölüyorum derdinden, hiç farkında değilsin,
Şöyle bir bak çevrene, bil bakalım ben kimim?
28 Şubat 1985 – Perşembe / Ankara
..
Hava soğuk çay ister, hemen kantine varan,
Her taraf buz kesiyor, göz açtırmıyor boran,
Benim içim yanıyor, çok görme Emin Amca,
Sen yaz tarifesinden, ver yine tuzlu ayran.
12 Ocak 1984 - Perşembe / Ödemiş Lisesi
..
Caddeler, sokaklar boş; bu akşam her yer ıssız,
Gökyüzü kara katran, ne ay var ne de yıldız!
Evli evine gitmiş, köylü köyüne çoktan,
Şu gölgem de olmasa, kalmışım yapayalnız.
31 Ağustos 1989 / Perşembe - Ödemiş
..
Anlatsam anlamazsın, dil dökerim boş yere,
Yaşayıp çekmemişsin, o sızıyı bir kere,
Şarkılarda duymuşsun; aşkı, sevdayı yalnız,
Takılmamış saçların, kavaktaki yellere.
8 Ocak 1987-Perşembe / Ankara
..
Ölmez de sağ olursam, yaşlılık geldiği gün,
Başbaşa kalacağız biliyorum sen ve ben.
Her daim bir arada, olacağız emin ol,
Ta ki mezara kadar, müstakbel dostum baston.
25 Ocak 1990 – Perşembe / Ödemiş
..
Aşk önce yürek ister, sevip bağlanmak için,
Kalpsizin harcı değil, sen ne bilirsin hain!
Duymamışsın içinde, bir kere o sızıyı,
Görsen de anlamazsın halinden bu şairin.
6 Aralık 1984-Perşembe /Ankara
..
Vurup hançeri gittin, şu bağrım kızıl kanda,
Dönüp bir kez bakmadın, ne bıraktın arkanda.
Canı helâl eyledim, ama aşkımı asla...
Bilmiş ol Mahşer günü, iki elim yakanda.
25 Ekim 1984 – Perşembe / Ankara
..
Günah diyorlar seni, elken bile sevmeme,
Söylesinler kem gözle bakmışım bir gün kime?
Benimki karasevda, müzmin gönül yarası,
Devası yok neyleyim, git sor Lokman Hekim’e!
13 Nisan 1989 – Perşembe / Ankara
..
Hep adını sordular, söyledim dedim ki “hiç”,
Arada bir ben varım, yanıp kavrulan bir iç.
Hiç kimse anlamadı, oysa doğru söyledim,
Ben daim hiçi sevdim, bilen yok Tanrı hariç…
30 Kasım 1989-Perşembe/ Ödemiş
..
Görmüyor musun gönül, açık seçik besbelli,
O yar başka birini seviyor işte deli,
Yalvarıp yakarmalar, pek bana göre değil,
Serde yiğitlik vardır, terk-i diyar etmeli.
3 Kasım 1988-Perşembe /Ankara
..
O da senin gibi etten kemikten mamul,
Ne melek ne de peri, herkes gibi o da kul,
Aşkına bir karşılık vermediyse ne çıkar,
Bir gün başka bulursun, geç bu sevdadan gönül…
1 Kasım 1984-Perşembe / Ankara
..
Bu sefer çok uzadı geçti günler haftalar,
Yoksa gurbet yolunu, kapadı mı tipi kar?
Nihayet yüzün güldü, Postacı Tahir Amca,
Demesen de anladım, Almanya’dan mektup var.
14 Nisan 1983- Perşembe / Ödemiş
..
Eller gönül eğledi bense sevmiştim candan,
Meğer bihabermişim, yaşadığım zamandan.
Aşkın modası geçmiş, rağbet mala mülkeymiş,
Bize ağlamak düştü, giden yârin ardından.
23 Şubat 1989-Perşembe/Ankara
..
Çiz garson birer birer, tüm siparişler iptal,
Tadım tuzum kalmadı, bilemedim bu ne hal.
Bahşişini fazladan bıraktım helal olsun,
Gidiyorum bu elden, daha dönmem hoşçakal!
1 Mart 1990- Perşembe / Ödemiş
..
Sarardı tüm çiçekler belli ki hazan gelir,
Cenazem musallada, camiden ezan gelir.
Sol yanımda dostlarım, hakkın helal eylerler,
Beklerim ki hala ben, fermanım yazan gelir.
30 Haziran 1988 – Perşembe / Ödemiş
..
Aklımı aldın baştan, ettin tümüyle sürgün,
Bir kızıl köz misali gönlüme düştüğün gün.
Sen al duvaklı gelin, tomurcuk narçiçeği,
Nasıl gittin ellere, beni bırakıp üzgün
7 Şubat 1991-Perşembe/Bilecik
..
Unutmalısın gönül, lamı cimi yok bunun,
Yoksa Kerem misali yanmak olacak sonun,
Tutuşup yüreğinden, yanıp gitsen ne fayda,
Aklı yaban ellerde, sende değil ki onun.
16 Temmuz 1987-Perşembe / Ödemiş
..
Sen de tanımamışsın, beni hiç anlaşılan,
Kim tanıdı ki zaten? , Söylenenler hep yalan!
Öyle bildiysen beni, sözüm yok daha başka,
Çek bir kalem dostluğa, burda bitsin Süleyman!
26 Mayıs 1988 – Perşembe / Ankara
..
Cana ekleyip seni, eyledik oysa canan,
Gönül tahtını verip, bildik yegâne sultan.
Kimine vefa ettin, erdi murada ama;
Kimine cellât oldun, boyun vurup can alan.
31 Mart 1988-Perşembe/Ankara
..
Anladım ki ölümden korkmuyorsun cengaver!
Her çetin saldırıya, göğsün koyarsın siper.
Kaç kere yara aldın bağrından yıkılmadın,
Sırtından vurmadıkça, ya kim seni alt eder?
6 Aralık 1990 – Perşembe / Bilecik
..
Şeytan bile şaşacak, bir dersçik de tek dursan,
Her dem matrak geçmekten yorulmaz mı bir insan.
Birazdan kapı önü meskenimiz olacak,
Atacak dersten bizi, Sevilay yine Osman.
22 Mart 1984 – Perşembe / Ödemiş Lisesi
..
Çal be âşık, isterse tel kırılsın,
Varsın biraz parmakların yorulsun.
O vefasız işlesin her günahı,
Gelsin hesap yine benden sorulsun.
7 Nisan 1983 – Perşembe / Ödemiş
..
Aşk kalbine düştü mü yandın demek bir kere,
Çırpındıkça yüreğin, büyür gider o katre.
Sığmaz için içine, dar gelir tüm kâinat,
Onu düşünür daim, bedeninde her hücre…
4 Temmuz 1991-Perşembe / Konya
..
Karar almış divanda, Sultan, vezir, ulema,
Sefer ola mağribe, yol göründü orduma.
Kılıçları çekmişiz, aynı anda kınından,
Zafere ant içmişiz, hedefte Kızılelma...
17 Kasım 1988 – Perşembe / Ankara
..
Unut her şeyi gönül, geçmiş geçmişte kaldı,
Farz et yaşadıkların, dinlediğin masaldı.
Onlar erdi murada, biz kaldık boynu bükük,
Soldu pembe haller, yerini hicran aldı.
29 kasım 1990-Perşembe/Bilecik
..
Gurbet gözün kör olsun, duymaz mısın bu yası,
Öksüz, yetim gibiyim, dinmeyen ağlaması,
Gözyaşı, alın teri; karıştı birbirine,
Kolay kazanılmazmış, senden ekmek parası.
20 Ocak 1983- Perşembe / Ödemiş
..
Bir zamanlar sevdiğim o sen miydin ki sahi,
Aradan yıllar geçmiş, unutmuşum billahi.
Hatırladım da şimdi vefasızın biriydin,
Gülüyordun arkamdan, dönüp ağlasam dahi.
3 Ocak 1991- Perşembe / Bilecik
..
Senden bana yar olmaz, durumun farkındayım,
Elden bir şey gelmiyor, feleğin çarkındayım,
Biliyorum ki bir gün, gideceksin el olup,
Hep o tasa içimde, ben senin korkundayım.
7 Ocak 1988 – Perşembe / Ankara
..
Sen beni hiç sevmedin, çoktan anladım bunu,
Biliyorum hicrandır, bu aşkın elbet sonu.
Ne var ki şu gönlüme anlatamadım gitti,
O vefasız kalbinde, başkası olduğunu.
25 Aralık 1986-Perşembe / ANKARA
..
Yolumu yokuşa sürdün,
Bağrıma hançeri vurdun,
Kan ağlasa da yüreğim,
Vazgeçmedi senden gördün.
22 Haziran 1989 – Perşembe / Ödemiş
..
Bir evimiz olsaydı, bahçesi sarı nergis,
Bir yayla yamacında; ne duman olsa, ne is,
Yanda bir ulu çınar, emme basma tulumba,
Bir de yel değirmeni, başka ne ister nefis.
19 Nisan 1990 - Perşembe / Konya
..
Ne zaman kapanacak söyle doktor bu yara,
Bıktım usandım artık, yıllardır sora sora,
Çekecek hal kalmadı, bu dinmeyen sancıyı,
Korkarım götürecek, beni bir gün mezara
11 Nisan 1991-Perşembe / Konya
..
Dün gece seni gördüm, seyrettim doya doya,
Bir daha gözlerine, bakmayacaktım güya,
İnan ki hiç suçum yok, geçmedim yeminimden,
Ben hala sözümdeyim, anlattığım bir rüya.
20 Aralık 1984 – Perşembe / Ankara
..
Çok beklettin dönmedin, yıllar yılı sır oldun,
Ne bir mektup yolladın, ne de bir haber saldın.
Eridim hasretinle, tükendim yavaş yavaş,
Gördüğün gibi işte, ne yazık ki geç kaldın.
27 Aralık 1990- Perşembe / Bilecik
..
