Perşembe Şiiri - İsmail Akyüz

Güzel bir güne uyanıyorum bu sabah
kimsenin istemediği düşlerin içinden
mutlu olmaya uyanıyorum
insanları mutlu görmeye uyanıyorum
gözlerimde bir umudun parıltısı
sevmek sevilmek ve sevinmek için
kendini özleten yepyeni bir güne başlıyorum
dünya kendini yenilemiş gibi geliyor
siliyorum her şeyi yok sayıyorum bir an
her ne varsa kötü olan hayatı yaralayan
istekli beyaz bir enerji kaplıyor her yerimi
içimde yeni bir heyecan yeni bir sevinç
yüreğimden taşıyor sımsıkı sarıldığım özgürlük
giderek çoğalan bir umutla doluyorum
yüzümü sıcak bir gülümseme alıyor
bu umutla bakıyorum çocuklarımıza gelen günlere
ah ne güzel diyorum sonra kendi kendime
hayatta olmak her şeye rağmen yaşamak
minnetle sarılıyorum doğanın ellerine