Permatik ve ayna Şiiri - Mustafa Tunca

Bugün zamanı öldürdüm yine.
Bıçakladım her yerinden.
Durmadı...
Ağladım.
Utandım.
Bütün duvarlara yalvardım.
Yıkılmadılar...
Tutup boynumdan kopardım damarlarımı.
Ölmedim...
Sesimi duydum uzaklardan
Kendimle tanıştım yine her zaman ki gibi.
Merhaba dedim.
İyi birine benziyorum aslında...
Ama sadece benziyorum...
Herkes birine benziyor.
Ben iyi birine benziyorum.
Akşama kadar kirleniyorum
Bayır aşağı oynaş sevdalara kinleniyor,
Bayır yukarı zor aşklara bitkinleniyorum...
Düz ovalarda sevemiyorum...
Sabah oluyor sonra...
Ben iyi birine benziyorum...
İyi biri...
Ben...
Benziyorum...
Yüzümü kesiyorum...