bakarsam yükseklerine, bir ağaç görürüm eteklerinde
dağlar gözümde pencere, perdesi kenarda en içte
her aklıma gelişte
hayalimde bir gül yüzlü perişte
bir indin bir çıktın
sancağı en yükseklere diktin
ömrünün şahikası ayaklarının altında
omzunda yük kalmamıştı aslında
ayaklarını boşluğa bıraktın
son bir kez şafakta sancağa baktın
sancak gülümsüyor sana yine de
ayaklarına pranga vurmuşlar bu gidişte
Kayıt Tarihi : 25.1.2023 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!