Perişan Eder Şiiri - Abdullah Çağrı Elgün

PERİŞAN EDER

Erciyes’te yürür, bir kaşı kara,
Uğrun uğrun bakar, gözleri kara.
Açıyor gönlümde derin bir yara,
Açar da, gönlümü perişan eder

Sevdiğim kız, gece gündüz düşünmüş.
Şaha kalkıp yerlerinen deşinmiş.
Hep yorulmuş, el çenede düşünmüş
Düşünür de, beni, perişan eder.

Ceylan gözlü, gece gündüz düşünür.
Kısrak gibi, yerlerinen deşinir
Göz yorulur, el çenede, düşünür.
Düşünür de, beni, perişan eder.

Sevdiğimin, eller ile işi ne?
Yâr sevenler, uğrun uğrun düşüne
Erciyes karından beyaz, döşüne,
Yıkılsam, üstüne perişan eder

Bir düş kursam, göz pınarım ıslanır,
Kirpiğime, şelâleler yaslanır.
Akar ılık ılık, göğsüm ıslanır.
Islanır da, beni, perişan eder.

Bir top nurdu, al göğsüne yaslanmış,
Ağlamış da, kirpikleri ıslanmış,
Sevdiğim kız, uzaklardan seslenmiş
Gel gel edip, beni, perişan eder.
Abdullah Çağrı ELGÜN
Emeil: [email protected]