Perili Ev Gibi Şiiri - Emin Barut

PERİLİ EV GİBİ

Kahırla menevişleme güzel gözlerini
Unutacaksın...
Yağmurun gözyaşı olduğu kuru dallar
Göğüslerinin uçlarında mı gezindi
Canın mı yandı, dokunma kanatacaksın
İçinin gıcıklandığı bir akşam üstü
Oturup mektup yazmaya kalkacaksın
Sakın ha...
Kurutma kağıdınına damlayan
Bir damla mürekkeptir hatıralar
Biraz yayılır, kuruverir sonra da...

Ne içkin ne sigaran var
Ama unutacaksın
Bilir misin nakış işlemesini
Ona ver kendini
Dağınık saçlarında sabahlar- akşamlar- geceler
Benden kurtulacaksın
Kılları dükülmüş diş fırçası
Ya da kaçan çorabın
Yahut ağda çanağın gibi
Kaldırıp atacaksın

Belki en duygulu anında
Ölmüşken hortlayabilirim
Bir şarkı dinlerken aklına gelirim de
Bilmezsen de öğren, hayalet kaçıran duaları
Okursun kaybolurum
Seni üzen, korkutan her şeyimle
Arılar gibi dağılır düşüncelerin
Bozulmuş kovanları

Kırkahveleri yıkıldılar
Başıboş ve bomboş şimdi o kırlar
Geleceğim deyip, yıllardır gelmediğin
Taş masalar kırıldılar
Kuş dolusu ağaçlar nasıl da yaşlanmış
Bir sessizlik hüküm sürüyor sevdiceğim
Ve yüreğim...
Perili ev gibi taşlanmış...

Emin Barut____ ( 1985 Arşiv )
23.8.2023 İskenderun