Deniz mavisi sahil özlemlerimizle,
Atladık sarp kayalıklardan sığ sulara.
Hayallerimiz kadar derin sularda,
Hayatlarımız kadar sert akıntılarla yüzdük!
Olmayacak duaların vefalı vaizleriydik.
Zaten umudumuz da yoktu yarınlardan.
Beklentilerimiz hep asgariydi hayattan.
Birtek hayallerimizdi sınırsız olan.
Bir kamp ateşinin etrafına toplanmış çocuklar gibiydik.
Kendi uydurduğumuz hikayelerin cazibesine kapıldık.
Kapıda beklerken hayatın kabus tadında gerçekleri,
Bizler pembe yalanlarımıza inanmayı seçtik.
Hayat bize yalan söyledi, biz de yedik...
Kayıt Tarihi : 22.5.2009 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!