İnce uzun bir devdi,
Hep içinde kalsa da derdi,
-Zaten kimse umursamasa da-
Ve tanınmasa da mavi gözlü olanı kadar,
Hep mağrur pek cömert duran
Ama bazen fevri olan
Heyhat dönünce nevri,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta