Pergel Şiiri - Necdet Arslan

Taşı yırt
Soyuta kıskançlığı öğret
Aşkın dokunulmazlığı vardır
Kent ,sokaklarına küs olsun
Ben hem nikotinin hem efkarın
olarak kalırım yüklenirim çözümleri
Kimseli bilsinler şiirlerimizi
şarap renkleriyle boyayalım yalnızlıkları
-ki -nazar değmesin

Kirpiklerin dokundukça
Serseri bir hazirana dönerim
Tren katarlarının geçtiğini sanırım tenimden

Zaten canım daralıyor bu aralar
Dem’in çürüdüğü yerdeyim
gölgelerin silindiği göklerden geçmişim
de/ haberdar değil uçurtmalar.

Dumanı soyarsan soy
Güneşi çarmıha ger
Ama izin ver alev alev tutuşan gözlerime
Gövdene taşınsınlar.

Hep peşinden aksın ömrüm
Şiirimde kuş nehri olarak aksın adın
Sensizliğin ağrısına katlanırım,dersem yalan
Ziyan olayım kül olayım karanfil olayım sana
Altını çize çize yazdığım bu dizelerden
sesimi süpürürsen süpür eşiğimden

Kapıma dayanır başka bir karartı
Söyleyemediğim sözcüklerim var aşka
Birazdan başlarsa başka bir bunaltı
Beni bağışla