Perestiş IV Şiiri - Arjin Arda Narçiçeği

Yaralısın yavrum,
Elin kanıyor,
Korkma,perestiş aramızda.

Son noktayı koyalım artık,
Yanımda değil,içimdesin.
Belki bir gün çıkagelirsin,
Okşarım o,kumral saçlarını

Tuhaf adamım,sevmezler beni,
Dımdızlak kalırım zihnimde olmayınca.
Benim için artık soyutsun,
Yeniden tanışmak bu olsa gerek.

Sahi,ismini dahi bilmiyorum,
Kendimi bildim bileli varsın.
Başlarda arkadaş gibiydik,
Ansızın koptu uçurtmanın ipi.

Kafamda yarattığım kadına aşığım,
Sanırım doğru yol bu değil,
Ama ruhum,öyle emrediyor.

Yaralısın yavrum,
Uzatmanın lüzumu yok,
Bil ki sevgim,hiç azalmadı.

Yaralısın yavrum,
Gerçekten kimsesiziz.
Bir eş,dost,
Hayır,sadece ikimiz.