Perdika Şiiri - Göktu Kara

usulca, çekinmeden ayaklarımı
kanat çırpışıyla perdikanın
birlikte mavi ön adlı sulara koyduğum zaman
ters gelir bana geçmişte yaptıklarımız
anımsamak istemem sekişini
bulutların rüzgarda
kınalı ellerini bezediğim
neden mitlerde düşüncelerin

işte yine sonunu getiremedim ben bu aşkın
duraksadığım neden
perdikanın yok oluşunu mu istedim yoksa
yalnız kalıpta işittiğim
sesi mi perdikanın

başım önümde
gözlerim kapalı
ellerim sımsıkı
umarsızlığa dönüyor yine dünya