Perdesiz Suret Şiiri - Ayça Aygün

belki zaman
dalgasını geçiyor şimdi benimle
durup bekliyor nazlanarak ardından gelmemi
kayıp gidiyor nefesime aldırmadan

ben
boyun eğiyorum
elimde birşey yok
bir sarmal keşmekeş sarmalıyor
zamanın ruhuma değen köşesini

içimdeki terörü öldürüyorum senin aşkınla
tükürükler saçarak küfretmek yerine
biraz daha yabancılaşmayı kabulleniyorum

beklemiyorum, hayır
kahverengi tenini hayal ediyorum en çok
gözümde
suretinin perdesi
gözümde uyku ağlar
ben
ne içi yorulduğumu düşünürüm en çok