Perdesiz gözlerle bakıyorum
Kapatamıyorum çok yansa da,
Dönüp arkamı gidemiyorum
Son sözler değildir bu umuyorum
Perdesiz evdesin sanki,
Tüm odaları görüyorum dışarıdan
Duymasam da anlıyorum
Bakıyorum ve aslında içine varıyorum
Perdesiz bir deniz kızısın
Yüzüyorsun derinliğimde
Yönünü tayin edemesen de
Nefes alıyorsun bende
Perdesiz enstrümansın elimde
Keşfedemedim henüz notalarını
Çalıyorum yavaş yavaş ...
Sabret...eşsiz melodiler çıkaracağım.
Kayıt Tarihi : 22.2.2020 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Kısmetli](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/22/perdesiz-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!