kapandı
güneşin önü.
rahatladı
sözcük yüklü bulutlar.
ağırlaştı
uçurtmanın kuyruğu.
kurtuldu
mahpus harfler.
yavaşça süzülüp
pencereye yapıştılar.
karardı
tül perdenin önü.
ve hatırlayıp dünü,
agladı Elvan kedi
ardından uzun uzun miyavladı.
Nevzat Özkan
Kayıt Tarihi : 29.1.2023 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
PERDENIN ÖNÜ'NE
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!