Perdenin Arkasındaki Yüzün

PERDEMİM ARKASINDAKİ YÜZÜN

Geceleri sokaklarda gezerken
Hasretin özlem'in dem vurunca
Ayaklarım beni sana getirirdi
Tam köşeyi dönüp sokağına girince
Pencerende
Bir karartı gibi yüzünu görüyordum
Seninle bakışıp gözlerini seyre dalarken
Üstüme karlar yağmurlar yağıyordu
Sırılsıklam olmuş tenimi rüzgarlar okşayınca
Bakışlarım donuyordu
Gölgem ise bir sokak lambasının
Altında üşüyordu
Aysız karanlık
Gözlerin perdenin ardında
Ayışığı gibi parlıyordu
Perden çekilmiş ışıkların sönük
Seni göremediğim gecelerde
Yüreğime kocaman bir hüzün
İçime tuhaf bir telaş düşüyordu
Ellerim ayaklarım birbirine dolanıyordu
Sanki ayaklarım bedenimi taşıyamıyordu
Oturuyordum mesken bildiğim
Kaldırımın sabır taşına gözlerim pencerede
Sabırla seni görürüm diye bekliyordum

ZÜLFÜ KILIÇ