Daha dün harman yerinde
omuz omuza türkü tutan eller
savaş meydanına sürüldü.
“Ulus adına” dediler
ama kimin ulusu?
Aç yatan çocukların mı,
yoksa alın teriyle çırpınan işçilerin mi?
Ya da kasasında altın saklayanların mı?
Kimi kömür karasında yandı,
kimi fabrikanın dişlileri altında ezildi.
Her kıyımın üstüne perde çektiler.
Adına;
“Ulusal çıkar” dediler.
Oysa ki
burjuvazinin çıkarıydı,
“vatan” kılıfıyla giydirilen.
Ve kan toprağa düştükçe
bir ağıt yayıldı köylerin üzerinden:
Sömürüye karşı ayağa kalkanların ağıdıydı bu
Sosyalizmin ayak sesleriydi...
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!