bedenimde,
iki pencerem vardı
perdeleri verenden;
yaşarken açılan
uyurken geçici
ölürken ebediyen kapanan...
evimde,
bir sürü pencerem vardı
perdeleri terziden;
sabahları güne açılan
geceleri kapanan...
gönlümde,
bir pencerem vardı
perdeleri görünmeyen;
iyilikte ve sevgide
köşeye kadar çekilen
şerre ve nefrete
sımsıkı sımsıkı örtünen...
beynimde,
bir sürü pencerem vardı
perdeleri fikirden;
okudukça yazdıkça
aydınlığa açılan
cehalete bağnazlığa
hep kapalı duran...
Fikret Turhan-Yalova,
02.07.2015
Kayıt Tarihi : 2.7.2015 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayatımız pencerelere bağlı...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!