Perdeleri kapandı ömrümün sahnesinin,
Sessizlik sardı dört yanı,
Issız bir çöl şimdi bedenim,
Vahaların peşinde iz sürmekteyim!
Şen kahkahalar duyulmuyor artık,
Geride kalan tek nefes yok,
Bu uçsuz bucaksız çölde,
Bir çiçekten eser yok!
Kimse bilmez yalnızlığımı,
Kum tanelerinden çok,
Perdeleri kapandı bu hayatın,
Payıma hüzünden başka düşen de yok!
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir yeni yılın ilk dakikalarında yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!