Koşarsın anlamsızca, olanı anlamadan bilinmeyene
Önce hevesler kandırır, ballandırır şans denilen düşünce
Bir sürü uğraşlar verirsin, sonunu bilmeden yok yere yinede
Her seferinde sevinçler üretirsin, bildiğin ne varsa sevgilere
Ve bir nankör hoyrat çıkarda, talan eder hayat sahnesinde
Tekrar birer ikişer çıkmaya başlarsın yenilgiden silkinerek
Daha dik durursun, düşünürsün, tedbirlisindir şimdi yenilgilere
Ve olgunluğun büyümüştür, güven duyguların kıpırdar insanlara
Duygusal dürtüler yüz bulur, başlar başında dumanlar aşklara
Ve acı çığlıklar karışır arabesk şarkılarına hayat sahnesinde
Omuzlara çöker yorgunluk, kar yağar yaz gününde başımıza
Mihnetler biter, nefsimiz ise terk eder, sözler bile nefeste biter
Gözler yollara bakıp dost arar, gelmez olur yolları gözlenen
Ayrılık çalar kapımızı zamanın bir yerinde, bürünür matemlere
Ve senaryonun son perdesi yazılır, mezar taşına, hayat sahnesinde
Kayıt Tarihi : 28.1.2009 01:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/28/perdeler-kapanir-hayat-sahnesinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!