Perdeler kapalı
Duvarlar demirden hapishane misali..
Perdeler açılsa ,duvarlar yıkılsa
Kimbilir kaç ,ölüm can çekişmesi enkazda
Kahkalar ardında ölüm sessizliğinde sükût..
Diller çözülse ,
Kimbilir kaç ruh çığlıklarda
Dokunulsa parmak ucuyla
Yok olmaya gebe kaç dünya parça parça
Dökülecek avuçlarımda
Sır denilen ,mezarlıklarda cehennemin olmuş
Sözler söylenmemiş
Gerçekler dillenmemiş
Dünya dediğin ...
Ölmüş ruhlar cehennemi
Sahte Cennetin ta kendisi..
Her gece ,bir köşede ağlıyor içindeki çocuk sesi ..
Büyüdünmü ..
Yoksa küçüldünmü ..
Zaman giderken senden çalarak seni
En zalim hırsız misali...
Öldünmü .. gerçekten hiç güldünmü..
Kaç sevincin gömüldü acının kucağına
Kaç hayalin yokluklarda savruldu vazgeçmiş ligine..
Kaç tokatta sendeledinde direndin düşmemeye
Ardından hafif bir esintide geçtin gittin sende ,
Sensizlige .. sessizliğe...
m.z
Kayıt Tarihi : 27.3.2024 14:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!