Perdeler Şiiri - İlhan Özdemir

perdeler bir anlatın hele
yarı açık, yarı kapalı…
nasıl karşı koyarsınız şu esen yele
ardınızda gizlediğiniz dünyayı
anlatmaz mısınız saatlerce beklesek bile

hiçbir söz söylemeksizin
pişen yemekleri, kuruyan bulaşıkları
tek bir laf etmeksizin
açık kalan televizyonu, demlenen çayı
söylesenize fiyatınız nedir sizin
nasıl da soyutlarsınız birbirinden
o dünya ile bu dünyayı

ve bir söyleyiverin
nasıl da güçlü sır tutarsınız
böyle büyük mevzuları
nasıl da cengaverce omuzlanırsınız
perdeler, söyleyin hele
bunca şeyi görüp de nasıl susarsınız

onca yanlış yapılır yanınızda
kirli çamaşırlar yıkanır ardınızda
nasıl asılı kalıyorsunuz o cılız tavanda
ağırlaşmaz mısınız o kadını çıplak görünce
ve tavan zorlanmaz mı
ölü ruhlar o yanlış bedenlere gömülünce
küçük bir rüzgarda sallanmanızı anlamıyorum
bir anlatıverin hele perdeler

bir rivayet söylenegelir
ardınızda her gece bir cinayet işlenir
ölen kalan var mı bari onu deyin
bunca günaha şahit iken yaşama nasıl devam edilir
ben size ulaşamam, sizi öldüremem
lütfen artık intihar edin
bağırışları çağırışları duymaz mısınız perdeler
isyankâr o kadın da mı istifinizi bozmadı
bu peygamber sabrınızı öğretin lütfen perdeler

ah perdeler
mutfak perdeleri, salon perdeleri
sırdaş perdeler, ağır yükü gizli kelimelerin
soysuz perdeler, mahreme göz kapatmayan
utanmaz perdeler, namussuz ve ar damarı çatlamayan
koruyucu perdeler, yakınlarımızı kem gözlerden koruyan
gizlimize saklımıza set olan, cansiperâne
suskun perdeler, onca şey bilmenize rağmen
bir tek kelime söylemezsiniz, bir tek kelime
kalleş perdeler, saatlerce önünüzde beklesem de
sevdiğime söylemeyen, sevdiğime söylemeyen

sizin anlatacağınız yok perdeler
siz bana ancak kederler verebilirsiniz
ve benim aradığım o büyülü kelimeler
sizde değil, sevdiğimin kalbindedir
gerçek bu, beğenirsiniz beğenmezsiniz
yetersizsiniz perdeler, yetersizsiniz, yetersizsiniz…