Çekilmiş perdeler ardında dağlara vuran akşamın
Kanatsız kuşlar gibi rüzgara savrulan
Veda sözleri duyuluyor
kızıl nehirler üzerinde..
Tutukluk yapan sözlerin öldürücülüğü
sessiz halıların gözlerine akıyor
bu sonsuz sonlanışlar tükeniyor
Kaygılı resimler çizen
Saygısız böceklerin
Şarapsız şenliğinde.
Ve ben duruyorum kıyısızlığımın ücra körfezinde
Denizler kararıyor akşamların
Açık perdesiz evlerinde
Veda sözlerinden eksiksiz şarkılar duyuluyor
Ebedi böceklerin ellerinde
çürüyen yeşil yaprakların
Kaygısız düşüşlerinde uyanıyorum..
Kayıt Tarihi : 20.3.2016 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!