Perdeler Şiiri - Sait Üçkılınç

Bir çift beyaz perde var pencerende
Sürekli kapalı
Günlerce bakmaktan usanmadığım...
Güneşli günlerde açıyorsun sadece perdeni artık
İçeriye hava girsin diye belki
Belkide kaçıyorsun insanlardan
Haksızlık bu !
Seni düşünmek güzel
Acı olan görememek
Seninle olamamak
Umutsuz değilim hayatta artık...
Pencerelerde gözlerim sürekli
Nöbetteyim günün her saati
Sen pencereni açınca
Güneşle birlikte bende giriyorum içeri ,
Yavaşca ...
Seni görüyorum
Bir çift buğulu göz
Zarif bir beden
Dokunamıyorum
Sadece bakıyorum
Acaba diyorum :
Güneş doğmayan günlerde de
Bir kumru olup gelsem pencerene
Öterek uyandırsam seni guguk guguk diye
Beyaz perdelerini açıp bakarmısın bana
Pencereni açıp avuçlarınla dokunup severmisin beni.
Bilirmisin kumrular sevdikleri için
Kendilerinden vazgeçerler ...
Bende kumru gibiyim ey sevdiğim
Sen ölsende yerini kimse dolduramayacak.
Kimse öğrenemeyecek sevdamızı
Sadece perdeler ve güneş şahit ,
Birde kumrular...