Perdedeki Sır

Her gece yalnızlığımın türküsünü yakarım yüreğimde
Gecemin karanlıklarında
Perdelerimi açıp
Yıldızlara siyahımı aydınlatmasını haykırmak için sığınırım
Gözlerim nemli yüreğimde sancı
Öylece ölümün sensizliğinde huzurun sessizliğinde kaybolmak isterim
korkusuzca
İçimdeki umutlar kayboluverir
Yeşeren sevinçlerim sararır hüsranla
Ne zaman tutunacak bir dal bulsam
Kaybolur kirli çöplüklerde
Yaş yüreğimde sakladığım hüzünlerim
Resme sığmayan koskoca acılarım kanatır gönlümdeki derin yaralarımı
Kim bilir ?
Belki de bir gün açılan perdelerimden doya doya bağıra bağıra güneşimi
yakalarım