Perde Arkası Şiiri - Edip Biçer

Kalbe damla damla düşerken yalnızlık,
Gözler, yavaş yavaş unutur perdesini çekmeyi.
Ağız zindanına kapatır dili,
Dil konuşmayı, göz görmeyi unutur,
Vuslatı hayale uğurlarcasına,
Bir cezre tellal çağırır muhacir gözyaşı.
Gidenler ve kalanlar yol alır maziye bununla,
Gidenler nedenler görürken,
Kalanlar niçine ağıtlar yakar,
Oysa gidenler:
Gözyaşlarını içine akıtarak,
Daha fazla kaybetmemek için,
Yeniden birlikte olabilme umudunu taşımak için,
Ya da, bir davayı daha üstün gördüğü için gitmiştir,
Peki ya kalanlar:
Kalanlar,
Kalbinin enkazını düzeltmeye çalışarak,
Sevmeyi onunla öğrendiği için kalmıştır.
Sevmenin kalmak olduğuna,
Sevgi varsa her engelin beraber savaşarak aşılacağına,
O sevgiyle bütün doğruları bulacağına inandığı için,
Belki de: tek davaya beraber yürümek isteği için kalmıştır.
………
Yani mazi nedenler ve niçinler ringine dönüşürken,
Hem nedenler,hem niçinler sızlanır,
Ama kalp bilir:
Gitmeler Ferhat’sı olsa da,
Kalmalar Fatıma’sıdır.

01.02.2012
ADİLCEVAZ