yalnızlığın en zengini1957
yıllar geçmişe bir perde
neleri bıraktık arkasında
dün bir perdeyi araladım
kendi bahçesinde dalgın
elinde bir bardak
içmiş sonuna gelmiş
seslenemedim
sessizce çektim ellerimi
zamanın perdesinden
çok sevmiştim yürekten
sorsan tarif bile edemem
o perdenin ardında
arada yılların yokluğu
beni çoktan unuttu
benim hala yüreğimde
bir yara onun yokluğu
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
otuz iki yılın ardından gördüğüm bir resmin yaşattığı duygular
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/perde-79.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!