yavuzbayram77gmail.com
Altın kalbinin aydınlattığı yerde,
Aşkın oluyor ilaç her derde.
Yiğitlik kalmadı serde,
Kapanacak bitiyor birinci perde.
Yürütüyorsun yalınayak karda,
Bırakıyorsun, sürüklüyorsun insanı yerde.
Tek yürek yanıyor, senin ki nerde?
Koşuyorum, yetişemiyorum, ikinci perde.
Bu tiyatro, bu şehir, bu aldanış, bu sihir,
Çalımlıyor, sellere katıyor, durmuyor bu nehir.
Götürüyor peşinden bu garip yalnızı, beklemiyor ahir,
Bitiyor bu tiyatro, kapanan bir ömür, perde.
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 17:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Bayram Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/26/perde-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!