Perde Şiiri - Rıdvan Kıraç

Karanlığa sürüklenen çürümüş ruh
Anlayıp rahatlamadın
Hırslarına tutunup, şeytanını besledin
Tadın tuzun kaçınca
Hep başkalarını suçladın

Gel seninle dertleşelim
İç döküp ağlaşalım
Tövbe edip helalleşelim.
Yol kısa, vakit dar, konuşalım

Hüzün ve ızdırapla doğdun
Haykırdın ve ağladın dünyaya gelirken
O gün biliyordun sayılı nefesini, kat edeceğin yolu
Lakin sonra unuttun

Dünya perdesi inince göze
Elbet ruhlar da gelir dize
Bel bağlayınca çürüyecek çöpe
İşte böyle çürür ruh ta
Çöplüklerle birlikte.