Perde Şiiri - Özge Özgen

Yağmur yağdığında İzmir'e,
İki kere üstüne çekilir perde.
Ve uzun bir uğultu ile kapanır gece..

Yalnızlık dokunursa bir kadına.
Kadın
Ağlıyorsa,
Ve gözlerinde yanıp sönen şehrin ışıkları
Kuyruklu bir yıldıza benziyorsa,
Susmak,
Sonunda sancılı bir kavgayı söndürür
Parkmaklarında..

O an
Islık çal
Belki hatırlarım..

Ve canından
Giden ömür büyüklüğünde her adım,
Her aşk,
Her başlangıç kadar
Güçlü değildir her zaman sevgilim.
Zamanın bir geç kalmışlığı vardır mutlaka.
Her gidişin bir dönüşü..
Unutma!

Tavsiyem,

Sonunu bilmediğin hiçbir yanlışa dokunma..

Yine de,

Bir gün bir yerlerde,
Görürsen beni ..
Islık çal..

Çay içeriz ..

Özge Özgen