selam olsun yıldızların buruk hüznüne
selam olsun güvercin sesleriyle doğan o sabahlara
ay karanlığında biter gonca güller
yıldızların hüznü eşliğinde
ey rahmet çiçekleri!
ey ışıl ışıl kararmış gençliğim!
yanıklı, kabuk bağlamış, yaralı yüreğim benim
sana doğmayacak bir sabahın kapısından geçmek
geçmek ya...
gülün kırmızısında bulunur aşkın nüvesi
sen ise nağmesi güzelliğin makamlı
bir türkü olmuşsun dilime
duraklarında ararım her türlü sevgiyi
selam olsun bulutların boz bulanık grisine
selam olsun
hazanım, baharıma karıştı bir bilinmezlik telaşesi içinde
mecnun gönlüm hapistir artık bir mevsimde
aylardan
yıllardan öte
ve selam olsun umutlar eşiği gökyüzüne
bir gökyüzü kadar uçsuz bucaksızdır tam da sevdam
şimdi ben
ağır ağır
yavaş yavaş kırılıp dökülüyorum
devamı yok, her şey bitti
son bir geri sayım...
ve kapanıyor son perde!
kayboluyor ışıklar, başlıyor karanlığın sonsuz serüveni
sen sonsuz perdeli oyun gibi kalacaksın yüreğimde
Kayıt Tarihi : 25.11.2018 05:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Tekerlek](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/25/perde-148.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)