Perde Şiiri - Lale Uğur

gök yüzü şu an sari...

peki... SUSALIM...
biz susarak da anlayabilirdik değil mi?

kelimeler bize yeter mi anlatmaya...?
susularımız daha bir anlamlı değil miydi hep...?

peki...SUSALIM...

her birimize ayrı ayrı kendi köşesinde...
sadece birbirimize anlamlı biririmize manidar..

gökyüzü şu an pembe-kırmızı...

kadın mırıldandı...aksak ritimli bir müzik eşliğinde...

biliyorum...
yaşamına damdan düşer gibi düştüm....
ben aslında sadece bir düştüm...
içine sığabileceğin kadar...
sanki sığamadın...

seni zorla bir düşte tutamam...
zoraki düşün olamam...
gerçeklerin o kadar çok ki...
duvarlarını aşamam...

biliyor musun?

uzattığım bir eldi tutmalık...
dileğim bir varlıktı omuzuna yaslanmalık...

ve müzik sustu...
onlar da...

gökyüzü şimdi mor...

sadece sessizlik....

çekilmedin ama durdun
konusmadın ama sustun
gidersen yıkılır mi?
varsın yıkılsın
git bir bakalim...
hele bir yol yürü...

düşersem sakın arkana donup bakma
ve el uzatıp kaldırma... tıpkı o gün gittiğin gibi git.. öteye... uzağa... daha uzağa... en uzağa...

gökyüzü şimdi gri - mavi -siyah...

sessizliğe yağmur ve gök gürültüsü eklendi...
bir de hüzün...

kadınınn aklına dün okuduğu bir dörtlük geldi...

yol bir yere gitmez o bir durma biçimidir...
her garantiyi istersin hayattan...
oysa ölümle yaşam arası uzun malum ince bir yol...
bir yere gitmez o bir ölme biçimidir...
yılmaz erdoğan' dan...

kadın daha bir hüzünlendi....

kendisine...
varlığına rağmen...
dur ve öl dedi...! ! !
öldü...!

cemaate sordular..:! ! !

rahmetliyi nasıl bilirdiniz?
cemaat hep bir ağızdan şöyle dedi....

o ona hep azıcıktı...
ama hep sıcacıktı...
o ise ona hep gibisiz...

ve 'rağmen' sevdi... 'gibisiz'.. hey... gibisiz...gibisi...gibis...gibi...gib...gi...g...

peki gömün...
allah taksiratlarini affetsin...
amin...

di ' li geçmiş zaman sevileri mezarlığına biri daha eklendi...
erguvanlar bite üstünde...

geriye kalanlar birbirlerine sabır dilediler bir de huzur...

gökyüzü artık simsiyah...

ay küser mi?
ay bile küskün görünmüyor...

ve herkes yine kendi dört duvarında
kendi köpek yalnızlığında...
sessizce...
asıl rolunu oynuyor...

perde..!