Pepuk Kuşu Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gözleri de zeytin tanesi, zülüfleri kömür karası
Yüzüne baktım hayli güzel lâle, sümbül, al güle benzer
Allıda- pullu süslenmişsin kirpiğinden yıldızlar süzer
Ateş, volkan olan şu gönlüm hep sine-i muhabbet ister

Burnundan bir altın hızman var ak gerdanın kar gibi beyaz
Sen huri mi sen peri misin, gökten süzülen güneş mi?
Yanakların bir elma bir nar dudakların da kızıl kiraz
Örüklerin belden aşağı saçın bir küheylan yelesi

Çiğdem misin, nergis misin? Belki sen dünyanın en güzeli
Martı, turna, bülbüller gibi şakırdıyor susmuyor dilin
Tomurcuk vermiş baş kaldırmış göğsündeki o memelerin
Kibirlenip, naz etme öyle ben gider oldum gönül gelmez

Başımda dönen kara bulut, hüzün dolu pepuk kuşuyum
Hep pebuk pebuk inliyorum yine bugün hiç hoş değilim
Ey gözlerine tav olduğum şaki kız! Ben Çobanoğlu’yum
O güzelliğine güvenme bu dünya hiç sana da kalmaz

Mehmet Çobanoğlu
26.12. 1979
Cağaloğlu