Pendik’in ufuklarında;
Rüzgâr sensiz eserken…
Gözdağı’nda seyrederdim; mehtabı.
Dalgalar, kayalarla öpüşürken,
Yakamozlarında hissederdim; siluetini.
Sahilinde kuşların kanatlarıyla uçarken;
Geçmişi bulutların üstüne yayar,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta