Penceresiz Oda Şiiri - Necla Arpa Gülaçar

PENCERESİZ ODA
Yalnızlık iksiri içmiş ruhuma
Tüm aynalar yabancı
Sokaktan duyulan sesler yalancı
Odamın baş köşesinde kahramanlar
Seslenirler sürekli "sakın uyuma"!

Tanımadığım gölgeler takip eder beni
Kulaklarımda çınlar annemin sesi
Üşürsün ayazda yürüme!
Ah annem! kimseler sevmedi
beni sen gibi

Ayağım gibi yüreğimde çıplak
Üşüyorum hava ayaz olmasada
Artık sıcak sözler duymuyorum
Acı tebessümlerle avunuyorum

Duvar mı penceresiz
Penceresiz mi odam
Bilemedim
Yalnızlık iksirli ruhum
Bana oyunlar oynar
Buz tutan yüreğim yanar

Çocukluğum, gençliğim
Senin buruşmamış ellerin
Her dem filizlenir hayellerim
Ah bu iksiri hep içerim
Yaralarımı deşerim
Ölürüm seninle
Dirilirim uzak sesinle
Yaşarım hep hayalinle.

Necla Arpa Gülaçar /
Penceresiz Oda
21 /Kasım/2020