Penceresiz geceler Şiiri - Ömer Altun

Bak zaman ağardı saçlarımda
Aç artık penceresini gecenin
Aç dokunmadığın sayfalarını öykümüzün
Ben hala o karakalem resim
Okunmayı bekleyen o son dizeyim
Yangınımın başladığı yerde bekliyor küllerim

Aç başlasın ikinci perde
Tut elimden kanat çırpalım kendi masalımıza
Kahramanım ol gene
Tut ki bir çocuktum
Kırdım oyuncağımı
Ne bilsin ezilen karınca
İçimdeki uçurtma saflığını