Penceresiz Bakalım Şiiri - Yunus Koşar

Penceresiz bakalım hayata
Ağladığımda da ben olmalıyım ya da güldüğümde
Anlık olmamalı duygularım
Sonra penceresiz hayaller kurabilmeliyim
Siyah kutulara hapsolmamalı ruhum
Yağmurdan kaçmadan dolaşmalıyım çamur sokaklarda
Ayaklarım balcıkta kalmalı Çayardında
Batan esbabımdan korkmamalıyım
Söğüt dallarında biriken damlacıklarla şakalaşmalıyım

Kül rengi gökyüzü, mum ışığında siluetler çizmeli toprak duvarlarda
Koyun sığır kokuları sarmalı mahalleyi
Hayvanların boyunlardaki çanlar bozmalı sessizliği
Karabaş bu günde görevini yapmış olmanın huzuruyla sallamalı kuyruğunu
Toprak damdaki suyu yuvgulamalı Dığı dayı
Emine ebe samanı korumalı yağmurdan
Ümmü gelin koyunları sağmalı
Torunlar hanayda koşmalı sağa sola
Değnekten bir atı olmalı Yunus’un
Yeni bir sefere çıkmalıyız ipten otobüsümüzle
Teyyareye selam çakmalıyım duyuyorlarmışçasına bağırmalıyım
Mustafa emmi dibekte bulgur dövmeli
Ayşa kız teneltmeli ortalığı
Happa hala hanaydaki kazanın altına bir iki odun da ha atıp
Kışın soğuğunu ısıtmalı kaynayan pekmezde
Yaşar emmi elinde bir keser at arabasını onarmalı
Gecerenönü’nden bir kasa üzüm daha getirmeli Fevzi dayı
Ambara asmalılar gemreleri büzgülüleri
Ayvalardan bir demet sarkıtmalı tavandan
Kokusu sarmalı odayı
Hafizelerin İbrahim patoz atacakmış yardım etmeli
Çaparın murat tarlada kalmış ne yapmalı
Yarın gelin çıkacakmış
Damat hazırlamış bulguru cevizi şekeri
Hura hura hura diye çığrışmalı çelenlerin altında
Aşaözlerde buğday bu yıl bire on vermiş
İldirelerde elmaları dolu vurmuş
Kayazında Sarı İsmeil tavşan vurmuş
Kışa hazır bişigen nohutla tarhana
Fırına attık mı bir iki pate ile kuru biber
Ramazan’ın bir öğünü de böyle gider
Sacın üstünde güyüm kaynar
Hanaydaki ağaçlarda kuşlar oynar
Güneş her zamanki gibi doğarmış Kuyucak’ta
Elimdekilerle artarmış meğer mutluluklarım

Nereden bilirdim bu manzara ölecek
Siyah kutuların mahkûmu olacağız

Herkes kendi yüzüyle gülmeli kendi yüzüyle ağlamalı
Penceresiz bakmalıyız dünyaya

26/12/2014