Penceresine Kuşlar Konan Adam

Sabahları uyandığında gökyüzüne bakar
Sonra oturur bir sigara yakar
Bakarken güneşe, bulutlara, maviliklere
Kuşlara takılıp giden bir aklı var
Penceresine kuşlar konan adam

Sevdaları derin derin yaşar içinde
Doğal afetler yaşar, kendinden gidildiğinde
Yersiz yurtsuz bir çocuk gibi
Savrulur durur sevda rüzgarı eşliğinde
Penceresine kuşlar konan adam

İyi niyetinden kaybetmeye mahkum insanlardan oda
Gecede gündüzde, kışta yazda baharda
Hep bir sessizlik hep bir yalnızlık
Yüreği zengin insan cebi fakir olsada
Penceresine kuşlar konan adam

Geceleri dertler alır götürür gamdan
Gözleri bakarken dışarı camdan
Dalıp gitmiştir gene hayallere
Medet umar karanlığı aydınlatan aydan
Penceresine kuşlar konan adam.

Yarına dair hep bir umudu var
Nede olsa her kışın ardı bahar
Kuşlar gölgesi olmayan dala konar mı
Konuyorsa dallarına kuşlar, hala umudu var
Penceresine kuşlar konan adam
Yüreğine kuşlar konan adam..